مطالعه موردی و ارزیابی دو سازه مهاربندی فولادی در زلزله بم‌ و روش‌های مقاوم‌سازی

در کشورهای با لرزه‌خیزی بالا مانند ایران، سازه‌های بسیاری وجود دارند که در سالهای گذشته طراحی و اجرا شده اند که به دلیل عدم تطابق با ضوابط آئین نامه، اغلب فاقد ایمنی کافی در مقابل اثرات زلزله میباشند. شناسایی و مقاوم‌سازی چنین سازههایی مقوله بسیار مهمی است که عدم توجه به آن صدمات جبران‌ناپذیری را ایجاد می‌کند. در این مقاله دو ساختمان آسیب دیده از شهر بم در زمان زلزله، انتخاب که در سه حالت ؛ الف) بر اساس شرایط واقعی موجود ب) تقویت دو سازه در سه حالت (تقویت فقط مهاربند، تقویت فقط ستون‌ها و تقویت ستون و مهاربند) ج) طراحی سازه موجود بر اساس آیین‌نامه 2800 ویرایش چهارم، تحلیل و طراحی و سپس آنالیز استاتیکی غیرخطی بر روی آنها انجام گرفت. همچنین سازه‌ها با استفاده از ورق تقویتی و میراگر ویسکوز تقویت شده که نتایج آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی نشان می دهد ساختمان‌های بهسازی شده با میراگر ویسکوز مایع در مقایسه با ساختمان‌های بهسازی شده با ورق تقویتی از عملکرد اتلاف انرژی نسبتاً بالاتری برخوردار می باشد. همچنین در حالت اجرای سازه با تمام ملاک‌های آیین‌نامه 2800 می‌توان ادعا کرد که سازه در برابر زلزله رفتار منطقی‌تری خواهد داشت و با تقویت ساختمان موجود هرچه ساختمان به حالت ایده آل (طراحی بر اساس آیین‌نامه) حرکت می‌کند، قابلیت تحمل نیروهای بزرگ‌تر را خواهد داشت و روند تشکیل مفاصل پلاستیک به صورت ایده‌آل انجام می‌پذیرد.